Jednostka COSA jest to jednostka misji specjalnych (ang. Special Mission Unit / SMU) przeznaczona do przeprowadzania operacji specjalnych (ang. Special Operations / SO) w każdym terenie, w każdych warunkach i w każdej sytuacji.
Jednostka COSA jest pod dowództwem operacyjnym NATO jako międzynarodowy zespół szybkiego reagowania w sytuacjach krytycznych lub delikatnych politycznie/ekonomicznie/strategicznie.
Operacje specjalne [SO] są to operacje wojskowe prowadzone przez specjalnie do tego celu przygotowane siły przy użyciu technik, taktyk i zasad wykraczających poza standardy wojsk konwencjonalnych. SO prowadzone są w celu osiągnięcia celów politycznych, militarnych, informacyjnych oraz ekonomicznych. Ze względów politycznych operacje specjalne mogą wymagać działania bez rozgłosu, zastosowania skrytych lub dyskretnych technik oraz zaakceptowania ryzyka nie akceptowalnego w operacjach konwencjonalnych.
W przeciwieństwie do działań oraz sił konwencjonalnych, SO nie definiują sztywno technik, taktyk oraz zasad działania w zależności od typu operacji. Głównymi czynnikami zapewniającymi powodzenie SO są szybkość, zaskoczenie oraz agresja działania.
Operacje specjalne dzielą się na:
Akcje Bezpośrednie (ang. Direct Action / DA)
Rozpoznanie Specjalnie (ang. Special Reconnaissance / SR)
Obronę Wewnętrzną (ang. Foreign Internal Defence / FID)
Walkę Niekonwencjonalną (ang. Unconventional Warfare / UW)
Kontrterroryzm (ang. Counter-Terrorism / CT)
Akcje Bezpośrednie [DA] mogą występować w każdych warunkach, terenie oraz sytuacji. Cechują się zwykle największa agresją działania, szybkością oraz w bardzo dużym stopniu opierają się na zaskoczeniu przeciwnika. Kolejną typową cechą jest jeden konkretny cel i wszelkie działania są skoncentrowane na jak najszybszym jego wykonaniu. Opierają się na jak najlepszym rozpoznaniu celu oraz szczegółowym planowaniu zrealizowanym przed właściwą misją.
Przykładami DA są:
Rozpoznanie Specjalne [SR] to operacje w założeniu jak najmniej agresywne, wykonywane ze szczególnym naciskiem na unikanie wykrycia, dokładność, najczęściej w sytuacjach i rejonach o bardzo delikatnej charakterystyce. Często wykonywane za liniami wroga, bez bezpośredniego wsparcia innych jednostek, czasami bez kontaktu z dowództwem oraz bez możliwości szybkiej ekstrakcji. Działania SR dzielą się na SR pasywne oraz SR ofensywne.
Przykładami SR pasywnego są:
Przykłady SR ofensywnego to:
Obrona Wewnętrzna [FID] składa się z wielu typów działań i operacji. Jest to typ operacji specjalnej, który może być wykonywany zarówno w czasie wojny jak i pokoju. Jej celem jest wspomaganie rządu państwa-gospodarza w zwalczaniu partyzantki (ang. Counter Insurgency / COIN), rebelii lub innych wewnętrznych lub zewnętrznych niebezpieczeństw.
Cel jest ten zwykle osiągany poprzez:
Walka Niekonwencjonalna [UW] to wszelkiego rodzaju działania partyzanckie, współpraca z grupami partyzantów/rebeliantów, planowanie oraz wykonywanie przewrotów w państwach, obalanie rządów, itp. Operacje niekonwencjonalne egzekwowane są najczęściej bez oficjalnego wsparcia dowództwa oraz rządu jednostek specjalnych w nie zaangażowanych.
Kontrterroryzm [CT] to zadania mające na celu aktywne przeciwdziałanie aktom terroru. Częstym utrudnieniem takich akcji jest możliwość występowania zakładników lub zasadzek/pułapek zastawianych przez terrorystów.
Typowe przykłady akcji CT to: